ការស្រាវជ្រាវថ្មីមួយបានបង្ហាញថា មនុស្សវ័យចំណាស់ដែលកង្វះវីតាមីន D អាចតស៊ូនឹងការធ្វើលំហាត់ប្រាណប្រចាំថ្ងៃដូចជា ការឡើងជណ្តើរជាដើម។វាត្រូវបានគេប៉ាន់ស្មានថា ប្រហែលជា៩០%នៃមនុស្សវ័យចំណាស់មានការកង្វះវីតាមីន D។ វីតាមីន ដែលជាធម្មតាត្រូវបានស្រូបតាមរយៈពន្លឺព្រះអាទិត្យ ឬការញ៉ាំអាហារនោះ ដើរតួសំខាន់ក្នុងការផ្តល់សុខភាពល្អដល់ឆ្អឹង និងសាច់ដុំ ហើយការកង្វះនោះអាចនាំអោយមានការថយចុះដង់ស៊ីតេរបស់អ្នក, ខ្សោយដល់សាច់ដុំ, មានជំងឺពុកឆ្អឹង និងបាក់ឆ្អឹង។
ការស្រាវជ្រាវបានមើលទៅលើមនុស្សជាង១.៣០០នាក់ដែលមានអាយុចន្លោះពី៥៥ឆ្នាំ ទៅ៨៨ឆ្នាំដែលត្រូវបានគេតាមដានអស់រយៈពេល៦ឆ្នាំ។ កម្រិតវីតាមីន D របស់អ្នកចូលរួមត្រូវបានគេពិនិត្យ និងត្រូវបានគេសួរអំពីសមត្ថភាពនឹងការធ្វើការងារប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេ។
ក្នុងចំនោមអ្នកចូលរួមដែលមានអាយុចន្លោះពី៦៥ឆ្នាំ ទៅ៨៨ឆ្នាំ, អ្នកដែលមានកម្រិតវីតាមីន D ទាបបំផុតគឺហាក់ដូចជាងាយមានការកំណត់សកម្មភាពការងារ ១,៧ដងច្រើនជាងអ្នកដែលមានកម្រិតវីតាមីន D ខ្ពស់បំផុត។
ចំពោះក្រុមនៃមនុស្សចាស់, ៧០%នៃអ្នកដែលមានកម្រិតវីតាមីន D ទាបបំផុតមានយ៉ាងហោចណាស់នូវការកំណត់សកម្មភាពរាងកាយយ៉ាងហោចណាស់មួយដែរ ខណៈពេលដែលភាពច្រើននៃអ្នកដែលមានកម្រិតវីតាមីន D មធ្យម ឬខ្ពស់មិនមានការកំណត់សកម្មភាពរាងកាយនោះទេ, នេះដោយយោងតាមការស្រាវជ្រាវដែលត្រូវបានចេញផ្សាយនៅក្នុងកាសែត Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism។
អ្នកស្រាវជ្រាវក៏បានរកឃើញថា អ្នកដែលមានការកង្វះវីតាមីន D ហាក់ដូចជាវិវត្តទៅជាការកំណត់សកម្មភាពរាងកាយច្រើន។ នេះកើតមានឡើងក្រោយ៣ឆ្នាំក្នុងចំនោមអ្នកដែលមានអាយុចាស់ និងលើសពី៦ឆ្នាំក្នុងចំនោមមនុស្សក្មេង។
វេជ្ជបណ្ឌិត អេវឺលៀន សូល (Evelien Sohl) ដែលមកពីសាកលវិទ្យាល័យ VU បាននិយាយថា មនុស្សវ័យចំណាស់ដែលមានកម្រិតវីតាមីន D ទាបហាក់ដូចជាងាយមានការកំណត់ចលនា និងហាក់ដូចជាងាយឃើញនឹងការថយចុះមុខងារនៃរាងកាយ។ មនុស្សវ័យចំណាស់ដែលមានការកំណត់សកម្មភាពរាងកាយហាក់ដូចជាងាយនឹងមានអ្នកមើលថែ និងប្រឈមមុខនឹងហានិភ័យខ្ពស់នៃការស្លាប់។
សូលបាននិយាយថា ការស្រាវជ្រាវបានចង្អុលបង្ហាញថា កម្រិតវីតាមីន D ទាបចំពោះមនុស្សវ័យចំណាស់អាចនាំអោយមានការថយចុះសមត្ថភាពទៅនឹងការរស់នៅដោយឯករាជ្យ។ គាត់បានបន្តថា ថ្នាំគ្រាប់វីតាមីន D អាចផ្តល់នូវមធ្យោបាយដើម្បីការពារការថយចុះនេះ ប៉ុន្តែគំនិតនេះត្រូវការបង្ហាញដោយការស្រាវជ្រាវជាច្រើន៕
No comments:
Post a Comment